Veliki potencijali ribarstva, još nedovoljno iskorišćene i razvijene grane srpske poljoprivrede.
Fileti se sada izvoze i iz Srbije, pa i oni od norveškog lososa, jer je prerada ribe u našoj zemlji u usponu. Izgrađeni su značajni prerađivački kapaciteti prema najsavremenijim svetskim standardima, a fileti ribe danas čine 55 odsto ukupnog izvoza ribe i proizvoda od ribe. Iz Srbije je u prvih deset meseci ove godine kupcima u inostranstvu prodato 1.915 tona ribe i prerađevina od ribe, a vrednost ovog plasmana je dostigla 13,2 miliona dolara – 13 odsto više nego u istom periodu prethodne godine. Međutim, mogućnosti srpskog ribarstva i dalje nisu dovoljno iskorišćene.
Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku, raspolažemo sa 8.290 hektara šaranskih ribnjaka, ali se procenjuje da je proizvodnju moguće zasnovati na još 200.000 hektara. Ukupna proizvodnja konzumne ribe u 2016. godini je iznosila 6.878 tona, privredni ribari su ulovili 581 tonu, dok su rekreativni ribolovci upecali 1.488 tona ribe. Od ukupno 8.947 tona ribe, dve trećine je uzgojeno u ribnjacima, dok su trećinu ulovili profesionalni i rekreativni ribari.
– U odnosu na prethodnu godinu, došlo je do znatnog povećanja u izvozu fileta od 88 odsto – objašnjava Mirjana Miščević, savetnik u Udruženju za stočarsku proizvodnju i preradu stočarskih proizvoda PKS. – Konzervirana riba je u ukupnom izvozu zastupljena sa 20 odsto i beleži rast od 20 odsto u odnosu na prethodnu godinu. Riba i prerađevine od ribe su se najviše uvozili iz Norveške, Tajlanda, Hrvatske, Španije i Vijetnama, a najviše smo izvozili u Italiju, Bosnu i Hercegovinu, Dansku, Crnu Goru i Francusku.
Statističari su, na osnovu ankete sprovedene među domaćinstvima, izračunali da prosečni građanin naše zemlje godišnje pojede 5,8 kilograma ribe. Pošto more nemamo, veoma je značajan uvoz ribe. Godišnje se uveze skoro 35.000 tona ribe i njenih prerađevina, a proizvede se oko 9.000 tona ribe. Mi proizvodimo šarana i pastrmku, a uvozimo meso lososa, oslića i soma iz Vijetnama.
– Najveća prepreka u ribarstvu je to što je cena vode visoka. U Češkoj su, na primer, ribnjaci oslobođeni plaćanja vodnog doprinosa – dodaje Mirjana Miščević. – Podsticaji za 2017. godinu su niski, pa su za kvalitetne matice šarana iznosili 500 dinara po komadu, a za kvalitetne priplodne matice pastrmke 300 dinara po komadu. Dok podsticaji za konzumnu ribu iznose od 10 dinara po kilogramu proizvedene ribe. U poređenju s prethodnom godinom, nije bilo povećanja podsticaja u oblasti ribarstva. I pored povoljnih uslova za razvoj ribarstva, postoji i niz problema. Tržište i marketing u vezi s ribom i proizvodima od ribe još nisu dovoljno organizovani. Red u ribarstvu se može uvesti jednostavno,praćenjem proizvodnje, transporta, prerade i prodaje ribe.
Izvoz ribe i prerađevina od ribe u 2016. godini je vrednosno povećan tri puta u odnosu na 2011. godinu, dok je uvoz ribe i prerađevina od ribe u istom periodu vrednosno smanjen za 12 odsto.
– Neophodno je preduzeti sve mere da bi se ribarstvo stavilo u ravnopravan položaj sa ostalim granama poljoprivrede – ističe Mirjana Miščević. – Naši proizvodi treba da dostignu konkurentsku poziciju u odnosu na proizvođače iz drugih zemalja. To je moguće ako se iskoriste potencijali koje ova proizvodna grana nudi. Na taj način bi naši ribnjaci postali konkurentni za izvoz na tržišta Evropske unije.
Izvor: www.novosti.rs